admin

PCT หรือ Post Cycle Therapy พูดง่ายๆ คือการใช้ยาบางอย่างเพื่อช่วยหลังการหยุดใช้ AAS คือแน่นอนว่า AAS ไม่ ใช่ยาเสพติด แต่แน่นอนว่าตัวมันเองได้ทําการ SuppreSS หรือลดการผลิตฮอร์โมนตามธรรมชาติ การที่เราแบบหยุดไปเลยอาจจะทําให้เกิดอาการ “ฮอร์โมนเพศต่ำ” ซึ่งตามมาด้วย กล้ามหาย อารมณ์ไม่ดี อ่อนเพลีย พลังงานหมด หรรมหด ซึ่งเกิดจากการที่ระบบที่ควบคุมการผลิต testosterone มันมีความแบบ ว่ารัดกุมมากๆ ถ้าระดับฮอร์โมนมันเกิน การผลิตจะลดลง แล้วคือการใช้ยาเนี่ย ระดับฮอร์โมนมันจะเกินไปมาก ทําให้เกิดการ Suppress ซึ่งระดับของการ Suppress จะขึ้นอยู่กับ 3 ปัจจัย ตัวยาที่ใช้ ตัวยาต่างกัน ระดับของการ Suppress ไม่เท่ากัน ถ้า Tren ก็สูง, anavar, primo ก็ตามประมาณนี้ ปริมาณตัวยาที่ใช้, เยอะ = Suppress เยอะ ระยะเวลาที่ใช้,

HPTA HPTA(hypothalamic-pituitary-adrenal-gonaotropic axis) มันทำงานอย่างไร HPTA คือแกนไฮโปทาลามัส-ต่อมใต้สมอง-อัณฑะ ซึ่งเป็นแกนเชื่อมต่อกันของต่อมไร้ท่อในร่างกายที่ทำหน้า ที่ประมวลผลและควบคุมการผลิตฮอร์โมนเทสโทสเตอโรน ที่ถูกผลิตและหมุนเวียนในร่างกายในแต่ละช่วงเวลา   HPTA ทำงานในสิ่งที่เรียกว่าวงจรป้อนกลับเชิงลบ ซึ่งร่างกายจะลดการผลิตและการหลั่งฮอร์โมนเทส โทสเตอโรนเมื่อตรวจจับได้ว่ามีฮอร์โมนเทสโทสเตอ โรนหมุนเวียนอยู่ในร่างกายมากเกินไป และจะปรับตามความเหมาะสมเมื่อตรวจจับได้ว่ามีน้อยเกินไป   การรับรู้และการปรับตัวนี้ เรียกว่า วงจรป้อนกลับเชิงลบ โดยพื้นฐานแล้วควบคุมโดยไฮโปทาลามัส ซึ่งถือเป็นต่อม “หลัก” สำหรับการทำงานของระบบต่อม ไร้ท่อและฮอร์โมนทั้งหมดในร่างกาย   วงจรป้อนกลับเชิงลบเป็นความพยายาม ของร่างกายที่จะรักษาภาวะสมดุลของฮอร์โมน ซึ่งหมายความถึงการควบคุมระบบ (ในกรณีนี้คือระบบภายในของร่างกาย) เพื่อรักษาสถานะที่เสถียรและเหมาะสมอย่างสม่ำเสมอ   ต่อมไร้ท่อทั้งหมดทำงานในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง และในระดับที่แตกต่างกันผ่านวงจรป้อนกลับเชิงลบ ในกรณีของการรักษา ปัญหาอยู่ที่วงจรป้อนกลับเชิงลบของ HPTA เป็นหลัก   สิ่งที่น่ากังวลน่าในการทำ PCT คือการรักษาความสมดล การฟื้นฟูการควบคุมฮอร์โมนทั้งห้าชนิดต่อไปนี้ HPTA (hypothalamic-pituitary-adrenal axis) GnRH (gonadotropin-releasing hormone) LH (luteinizing hormone) FSH (follicle stimulating

***นี่เป็นคำถามที่เราได้ยินบ่อย ๆ จากผู้ใช้สเตียรอยด์ครั้งแรก ประการแรก การเติม HCG ที่ดีที่สุดในโปรโตคอล PCT คือ Nolvadex (tamoxifen citrate) การศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่าการใช้ HCG และ Nolvadex ร่วมกันแสดงให้เห็นถึงการทำงานร่วมกันอย่างน่าทึ่งในแง่ของ การกระตุ้นการผลิตฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนภายในร่างกาย และ Nolvadex ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิผลใน การปิดกั้นผลการลดความไวของเซลล์ Leydig ในอัณฑะที่เกิดจาก HCG ในปริมาณสูง สิ่งนี้มีความสำคัญมากเนื่องจากการหลั่ง LH น้อยเกินไปเป็นเวลานานอาจทำให้เกิดการลดความไวต่อโกนาโดโทรปินได้ เช่นเดียวกับการกระตุ้นโกนาโดโทรปินมากเกินไป (HCG หรือรูปแบบอื่นๆ) ก็สามารถทำให้เกิดผลการลดความไวได้เช่นกัน ประการที่สอง Nolvadex ไม่เพียงแต่มีประสิทธิภาพมากกว่า Clomid มากในการกระตุ้นการผลิตฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนภายในร่างกายเท่านั้น แต่ยังเป็นทางเลือกที่คุ้มต้นทุนมากกว่า Clomid เองอีกด้วย การศึกษาวิจัยแสดงให้เห็นว่าการใช้ Clomid (clomiphene citrate) ในปริมาณ 150 มก. ต่อวันทำให้ระดับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในร่างกาย ของผู้ชายสุขภาพดีจำนวน 10 คน เพิ่มขึ้นประมาณ 150% และนอกจากนี้

Post-Cycle Therapy (PCT) เป็นขั้นตอนที่สำคัญหลังการใช้ SARMs (Selective Androgen Receptor Modulators) หรือ สเตียรอยด์ เพื่อช่วยฟื้นฟูการผลิตฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนตามธรรมชาติของร่างกาย ซึ่งมักจะถูกยับยั้งในระหว่างการใช้สารเหล่านี้ การทำ PCT เป็นการป้องกันภาวะแทรกซ้อนและการสูญเสียผลลัพธ์ที่ได้จากการสร้างกล้ามเนื้อ ทำไม PCT ถึงสำคัญ? เมื่อคุณใช้ SARMs หรือสเตียรอยด์ในระยะเวลานาน ฮอร์โมนแอนโดรเจน (โดยเฉพาะเทสโทสเตอโรน) ในร่างกายจะถูกยับยั้ง เพราะร่างกายรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องผลิตฮอร์โมนนี้เอง เนื่องจากได้รับจากแหล่งภายนอกอยู่แล้ว ดังนั้น เมื่อคุณหยุดใช้ SARMs หรือสเตียรอยด์ ร่างกายจะต้องการเวลาในการฟื้นฟูการผลิตฮอร์โมนธรรมชาติ หากไม่มีการทำ PCT อาจเกิดผลข้างเคียงดังนี้: 1. การสูญเสียกล้ามเนื้อ: การยับยั้งฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนอาจทำให้การฟื้นฟูกล้ามเนื้อลดลง และกล้ามเนื้อที่สร้างขึ้นอาจสูญเสียไป 2. ฮอร์โมนไม่สมดุล: การหยุดใช้ SARMs หรือสเตียรอยด์กะทันหันโดยไม่มี PCT อาจทำให้ระดับฮอร์โมนไม่สมดุล ซึ่งนำไปสู่ภาวะฮอร์โมนต่ำ (Low Testosterone) หรือภาวะเอสโตรเจนสูง 3. ความรู้สึกซึมเศร้าและเหนื่อยล้า: ระดับเทสโทสเตอโรนที่ต่ำอาจส่งผลกระทบต่ออารมณ์ ความรู้สึกมีพลังงาน และความมั่นใจ

โปรแลคติน (Prolactin) เป็นฮอร์โมนที่ถูกผลิตโดยต่อมใต้สมอง (pituitary gland) ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการสร้างน้ำนมในผู้หญิงหลังการคลอดบุตร อย่างไรก็ตาม โปรแลคตินมีอยู่ในทั้งชายและหญิง โดยมีระดับต่ำในผู้ชาย แต่ในกรณีที่ระดับโปรแลคตินสูงผิดปกติ มักจะทำให้เกิดผลข้างเคียง เช่น ลดความต้องการทางเพศ, การผลิตสเปิร์มลดลง และอาจทำให้เกิดภาวะมีบุตรยากในผู้ชาย ความเกี่ยวข้องระหว่างโปรแลคตินกับการใช้สเตียรอยด์: การใช้ สเตียรอยด์ โดยเฉพาะสเตียรอยด์บางชนิดเช่น Nandrolone (Deca-Durabolin) และ Trenbolone สามารถทำให้ระดับโปรแลคตินเพิ่มขึ้น ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลข้างเคียงหลายประการ เนื่องจากสเตียรอยด์เหล่านี้มีคุณสมบัติที่สามารถแปลงเป็นเอสโตรเจนหรือมีผลกระทบต่อระบบฮอร์โมนอื่นๆ ในร่างกายได้ ผลของโปรแลคตินสูงจากการใช้สเตียรอยด์: 1. เต้านมโตในผู้ชาย (Gynecomastia): เมื่อโปรแลคตินและเอสโตรเจนเพิ่มขึ้น จะกระตุ้นให้เกิดการพัฒนาของเต้านมในผู้ชาย ซึ่งเป็นภาวะที่พบได้บ่อยในผู้ที่ใช้สเตียรอยด์บางชนิด 2. สมรรถภาพทางเพศลดลง: โปรแลคตินสูงอาจทำให้เกิดการลดความต้องการทางเพศและอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ (erectile dysfunction) เนื่องจากโปรแลคตินมีบทบาทในการควบคุมการทำงานของฮอร์โมนเพศชาย (Testosterone) 3. ภาวะมีบุตรยาก: โปรแลคตินสูงสามารถยับยั้งการผลิตสเปิร์ม ทำให้เกิดภาวะมีบุตรยากในผู้ชาย เนื่องจากโปรแลคตินมีผลต่อการทำงานของระบบสืบพันธุ์ ทำไมสเตียรอยด์ถึงเพิ่มโปรแลคติน? สเตียรอยด์บางชนิด เช่น Nandrolone และ Trenbolone อาจกระตุ้นการผลิตโปรแลคตินในร่างกายโดย: ผลจากการเปลี่ยนแปลงฮอร์โมนเอสโตรเจน: เมื่อใช้สเตียรอยด์บางชนิด

ความแตกต่างระหว่าง Steroids กับ SARMs: อะไรปลอดภัยกว่า? Steroids (สเตียรอยด์) และ SARMs (Selective Androgen Receptor Modulators) เป็นสารที่ใช้เพื่อเพิ่มมวลกล้ามเนื้อ ความแข็งแรง และประสิทธิภาพในการออกกำลังกาย แต่ทั้งสองประเภทนี้มีวิธีการทำงาน ข้อดี และผลข้างเคียงที่แตกต่างกันอย่างมาก การเปรียบเทียบระหว่างทั้งสองจะช่วยให้เข้าใจถึงความปลอดภัยและประสิทธิภาพในการใช้งาน 1. วิธีการทำงาน Steroids: สเตียรอยด์เป็นสารสังเคราะห์ที่มีโครงสร้างคล้ายกับฮอร์โมนเทสโทสเตอโรน (Testosterone) ฮอร์โมนเพศชายตามธรรมชาติ เมื่อเข้าสู่ร่างกาย สเตียรอยด์จะทำงานโดยการจับกับตัวรับแอนโดรเจนในเซลล์ทั่วร่างกาย รวมถึงกล้ามเนื้อ กระดูก ผิวหนัง และอวัยวะอื่น ๆ นี่ทำให้สเตียรอยด์สามารถสร้างกล้ามเนื้อได้อย่างรวดเร็วและเพิ่มความแข็งแรงอย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากสเตียรอยด์ทำงานทั่วทั้งร่างกาย มันไม่เพียงกระตุ้นการสร้างกล้ามเนื้อเท่านั้น แต่ยังสามารถทำให้เกิดผลข้างเคียงในอวัยวะและระบบต่าง ๆ ที่มีตัวรับแอนโดรเจน เช่น ตับ ไต และระบบสืบพันธุ์ ทำให้เกิดความเสี่ยงสูงต่อผลข้างเคียงที่ไม่พึงประสงค์ SARMs: SARMs เป็นสารที่ทำงานคล้ายกับสเตียรอยด์ แต่มีความจำเพาะเจาะจงมากกว่าในการจับกับตัวรับแอนโดรเจนที่อยู่ในกล้ามเนื้อและกระดูกเท่านั้น โดยไม่กระทบต่ออวัยวะอื่น ๆ เช่น ตับและระบบสืบพันธุ์ ทำให้ SARMs